Indonesië: Java, Bali & Gili Islands

Dit is alweer het op één na laatste blog over onze reis door Zuidoost Azië. Het einde komt in zicht… Een heel dubbel gevoel want aan de ene kant genieten we nog van het reizen en willen we nog zoveel zien en doen, maar aan de andere kant zijn we ook wel weer klaar om naar huis te gaan en iedereen weer te zien! Maar we hebben nog wel even tijd voor we 30 augustus weer op Schiphol landen, dus eerst maar eens gaan kijken hoe het nu in Indonesië is…

Allereerst bezoeken we Java, maar daar willen we niet erg lang blijven. De Ramadan begint namelijk op 1 Augustus en dan willen we hier graag weg zijn. Niet omdat we problemen hebben met mensen die de hele dag niks eten ( moeten ze helemaal zelf weten ) maar omdat tijdens de Ramadan veel mensen familie bezoeken. 95% is hier Moslim dus dat is een hoop gereis. Als gevolg zijn de hotels en het openbaar vervoer veel drukken en dus veel duurder. Ook zijn veel winkels en restaurants overdag dicht. Lastig voor mensen die wel mogen (en willen!) eten…

26/07 Jakarta

De douane op Borneo maakt geen goede beurt, want het mes dat ik in mijn handbagage ben vergeten mag zonder problemen mee. Gelukkig voor de medepassagiers ben ik geen kaping van plan maar gebruik ik hem om een appeltje mee te schillen. Letterlijk in dit geval ;)

We hebben nog geen visum voor Indonesie dus we sluiten meteen aan achter in de lange rij die zich heeft gevormd voor de balie “Visa on Arrival”. Rij gaat langzaam maar dan zijn we eindelijk aan de beurt. De man achter de balie pakt m’n paspoort aan en kijkt erin. “Where is your visa?” Ja, daarom sta ik dus in deze rij vent! Hij wijst naar een andere bali (incl. rij ). Blijkt dat we eerst ons visum moeten kopen aan een ander loket en dan weer terug naar deze bali (incl. lange rij) zodat hij een stempeltje kan zetten. We zijn officieel het land nog niet eens in en zijn nu al slachtoffer van de Indonesische bureaucratie!

We krijgen maar een visum voor 30 dagen… en we zijn van plan om 34 dagen te blijven. De terugvlucht staat al vast dus… probleempje. Maar dat zijn zorgen voor morgen. Nu zijn we te moe. De taxi brengt ons naar een hotelletje in een levendige wijk van Jakarta en na een snelle hap is het bedtijd!

27/07 Jakarta

We hadden van verschillende reizigers gehoord dat Jakarta geen stad is om lang te blijven plakken en ze hebben helemaal gelijk. Niet mooi, druk, vieze smog en levensgevaarlijk verkeer.  Ik dacht dat we onderhand wel wat gewend zouden zijn maar het oversteken hier is echt een avontuur. In alle andere grote steden hadden we de indruk dat de brommers en auto’s je in ieder geval nog proberen te ontwijken. Hier weet ik dat nog zo net niet… We lijken af en toe wel matadors in een arena vol gemotoriseerde stieren… Olé!

We lopen wat rond op zoek naar iets interessants en vinden erg weinig. Normaal zijn we dol ook op de simpele eettentjes en eetkarretjes langs de straat maar hier kiezen we toch voor de veiligheid van een westers ogend restaurant. Het ziet (en ruikt!) er allemaal net een beetje té smerig uit.

’s Avonds  lopen we naar het treinstation en reserveren plaatsen in de trein van morgenochtend naar Yogjakarta. Hopelijk bevalt dat beter.

28/07 Jakarta – Yogjakarta

De “Executive” trein maakt zijn naam waar. Lekkere stoelen, airco, genoeg te knagen en veel beenruimte! Dit is wel de meest relaxte treinrit die we tot nu toe gemaakt hebben! Na ongeveer 10 uur treinen komen we om half 5 aan in Yogjakarta, door iedereen simpelweg Yogja genoemd. 

De leuke smalle steegjes tegenover het treinstation zitten vol met hostels. Ondanks dat het nu hoogseizoen is en er een heleboel vol zit vinden we toch redelijk makkelijk een goede slaapplaats.

Yogja is veel rustiger dan de grote broer Jakarta en ook veel groener. De steegjes zitten vol met leuke winkeltjes, restaurantjes en barretjes. En vol met toeristen. Had ik al gezegd dat het hoogseizoen was?

Enig minpuntje is dat iedereen die je aanspreekt (en dat zijn er veel) je probeert mee te lokken naar een “Art gallery” of een Batik fabriekje. Dat begint al snel te vervelen… Uit nieuwsgierigheid gaan we toch met een jongen mee naar z’n Art gallery. Daar aangekomen neemt de chef het over en legt ons uit met welke techniek de schilderijen worden gemaakt en laat ons de collectie zien. Er zitten wel wat leuke schilderijen tussen maar we hadden van te voren gezegd dat we niks zouden kopen en tot ongenoegen van de chef houden we ons aan ons woord. De komende dagen zullen we hem nog een paar keer tegen komen op straat en iedere keer probeert hij tevergeefs zijn handel te promoten. We hadden toch gezegd dat we niks zouden kopen!!! Nou dan! :)

29/07 Yogjakarta

Vandaag doen we noodgedwongen niet veel. Sabrina heeft last van een pijnlijke nek en rug. Ze kan haar hoofd niet eens rechtop houden. Erg rustig aan doen dus vandaag. De enige trip die we ondernemen is naar de apotheek. Hopelijk helpen de medicijnen en kunnen we morgen op pad.

30/07 Yogjakarta

Het hoofd kan weer omhoog en de pijn is een heel stuk minder! We besluiten naar het “Kraton” te lopen. Dit is het hof van de Sultan en er achter ligt een ommuurd dorpje waar zijn volgelingen wonen. Wat een aanfluiting! Een paar gammele gebouwtjes met poppen in klederdracht en foto’s van de vorige Sultans. Gelukkig hebben we omgerekend maar 1 euro pp entree betaald dus de schade valt mee. Voor m’n camera moesten we ook nog 8 eurocent neertellen dus voor de vorm hebben we maar een foto van een gebouwtje gemaakt. Zonde van die 8 cent anders ;)

Al winkelend lopen we terug naar ons hostel. Sabrina koopt voor erg weinig centjes mooie leren sandalen. De trip was dus niet helemaal voor niks.

Bij een tourbureau regelen we een tripje naar de Borobudur tempel voor morgenochtend heel erg vroeg en een buskaartje naar Malang voor de dag erna.

31/07 Yogjakarta – Boroburur

Om kwart voor 5 (vroeg!!!) staan we voor het bureau te wachten. Busje komt zo.

We raken aan de praat met een paar jonge Indonesische krakers en punks. Die zitten al duidelijk de hele nacht op de stoep te zuipen. Ik maak voor de vorm nog wat bezwaren maar natuurlijk moet ik ook aan de fles zelfgestookte rotzooi met een biertje als toetje. Lekker ontbijt… Ze hebben behoorlijk radicale ideeën over de Indonesische samenleving en regering. Wel goed om te zien dat er mensen zijn die (ondanks de zware controle van de regering en Islam) toch hebben geleerd om voor zichzelf na te denken. Het begint net interessant te worden als ons busje de straat indraait… Jammer.

Een uurtje later stappen we uit bij de Borobudur tempel en zijn op tijd om de zon op te zien komen. De mist hangt nog over de vallei zodat het gouden licht bijna surrealistisch lijkt. Heel erg mooi!

De (Boeddhistische) tempel is zeker het bezoek waard. De stupa, uit 2.000.000 grote stenen opgebouwd, symboliseert de Boeddhistische kosmos. De onderste laag is het dagelijkse leven van de mens en de bovenste laag staat voor Nirvana. Mooie beelden en beeldhouwwerk sieren de weg omhoog. Het schitterende uitzicht over de omliggende vallei maakt het af.

Morgen door naar Malang, in het oosten van Java.

01/08 Yogjakarta – Malang

De mini-bus zou 7 uur over de rit doen, maar 10 uur later komen we pas aan in Malang. Slopend. Gelukkig worden we voor de deur van ons hotel afgezet zodat verder gereis ons bespaard blijft.

De buurt waar we zitten ligt uit het centrum dus weinig te doen. We moeten tot 7 uur wachten voordat we wat kunnen eten. Ramadan strikes again! Rond het treinstation zitten wat straatventers met eten dat er eigenlijk best goed uitziet. We wagen de gok! Lekker!

02/08 Malang – Bali

Bij de busmaatschappij naast ons hotel regelen we een nachtbus naar Denpassar Bali voor 5 uur vanavond. We kunnen voor de deur opstappen dus dat scheelt ons weer een hoop moeite! We zijn liever lui dan moe tegenwoordig…

Er is hier in Malang iedere dag een grote vogelmarkt, en daar lopen we dus naar toe. We komen er al snel achter dat ze behalve allerlei soorten tropische vogels ook nog heel veel andere dieren verpatsen. We zien kleine kooitjes met honden, katten en hamsters, maar ook aapjes, wilde (beschermde!) civet katten, eekhoorns, slangen, grote gekko’s en zelfs twee enorme vleermuizen.

Dan is het alweer tijd om Malang achter ons te laten en ons mentaal voor te bereiden op weer een hele lange busrit… nog even volhouden!

03/08 Legian Bali

Na weer een lange, lange nacht met weinig slaap en veel gehobbel komen we aan in Bali! Hier kijken we al een tijdje naar uit! We hebben nog maar iets meer dan drie weken te gaan op onze reis ( is snel gegaan he! ) en die drie weken willen we in alle rust doorbrengen op een heerlijk tropisch eiland!

We vinden een leuk hostel vlak bij Legian beach en omdat we pas om 11 uur de kamer krijgen gaan we eerst eens lekker ontbijten op het strand. Daar krijgen we de eerste koude douche. In plaats van een paradijselijk strand met wit zand en palmbomen komen we terecht op een enorme zandvlakte met zwart vulkanisch zand vol met parasols en rommel. De palmbomen staan in potten op de terrassen van de trendy beach-clubs en de exclusieve resorts. Niet echt waar we voor kwamen…

Maar we zijn hier nou toch dus gaan we voor het ontbijt buffet in één van de dure resorts. Heel erg lekker maar een aanslag op de portemonnee…

Na een korte wandeling door het stadje zijn we het er over eens dat dit geen succes is. Druk verkeer door de straten, dure restaurants, erg opdringerige verkopers en heel veel Australische toeristen die al snel na het ontbijt met ontbloot bovenlijf en een biertje in de hand door de straten lopen te lallen. Ook stikt het hier van de surfers. Apart stelletje bij elkaar die zich allemaal net iets beter vinden dan de rest van de gewone stervelingen die toevallig niet surfen. Snel weg hier…

Maar eerst moeten we ons visum nog verlengen. Dat kan hier vlak bij naast de luchthaven dus daar gaan we morgen naar toe. De procedure is niet zo simpel als je misschien zou verwachten. In plaats van simpelweg een stempeltje halen en betalen hebben ze iets anders verzonnen. Je moet eerst een aanvraag formulier halen en die goed ingevuld samen met kopie van je paspoort, visum en vluchtgegevens inleveren. Dan krijg je een nummertje en met dat nummertje moet je de volgende dag terugkomen om je visum te betalen en je paspoort in te leveren. Als je betaald hebt geven ze je een papiertje met de datum waarop je je paspoort weer af kan komen halen. Dit is meestal tussen de 3 en 10 werkdagen later. Indonesische bureaucratie… got to love it!

04/08 Legian Bali

Op naar het Kantor Imigrasi om ons visum te verlengen. In de wachtkamer zitten al ongeveer 25 mensen op hun beurt te wachten. We krijgen daar te horen dat we eerst een aanvraag formulier moeten halen in een ander gebouwtje. Het aanvraagformulier is gratis, maar je moet hem aanleveren in een speciale rode map. En die kost natuurlijk wel geld…

Braaf vullen we onze formulieren in en met alle kopieën gaan we naar de mevrouw die de aanvragen controleert voordat ze je een nummertje geeft zodat je in de rij kan gaan staan. Ja hoor… afgekeurd! Sabrina heeft haar formulier met een blauwe pen ingevuld en het moet met zwarte inkt gebeuren. Aaargh! Ook blijken we te vroeg te zijn. Je mag pas verlening aanvragen als je minstens de helft van je huidige visum hebt verbruikt. Aaargh! We mogen op 9 Augustus weer terugkomen. Nou zijn we het echt even helemaal zat!

Met de rode map onder onze arm lopen we linea recta naar het vliegveld en  vervroegen onze vlucht naar Bangkok met een paar dagen. Zo… geen gezeik meer met visums of bureaucratie. Ze maken het hier zo moeilijk dat we ons geld wel in een ander land gaan uitgeven. Graag of niet hoor!

Raphael ( die we in Ko Tao hebben ontmoet ) blijkt ook op Bali te zijn en ’s avonds kletsen we bij met een heerlijke cocktail in de hand :)

05/08 Legian Bali

Weinig bijzonders vandaag. Beetje rondhangen en lezen. Ook regelen we voor morgenvroeg vervoer naar de schitterende Gili eilanden, kleine paradijsjes voor de kust van Lombok.

Raphael komt ’s avonds nog even langs voor een drankje op het strand en een potje kaarten. Hij gaat morgenochtend voor een tijdje terug naar Bangkok dus misschien zien we hem daar de 22^e week.

06/08 Legian Bali - Gili Air

Het busje haalt ons om 6 uur op. Erg vroeg weer, maar kan niet vroeg genoeg zijn om hier weg te komen! Na 2 uur rijden komen we aan bij de haven waar we onze tickets voor de ferry krijgen. We hebben nog geen regen gehad hier in Indonesië, maar die heeft natuurlijk gewacht tot wij met volle bepakking de paar honderd meter naar de ferry moesten lopen. Het lijkt wel of iemand de douche boven ons hoofd heeft opengedraaid en zeiknat glibberen we de boot op.

We vinden een plekje en installeren ons voor de komende 5 uur. De regen is opgehouden zodra wij aan boord stapten. Wat had je anders verwacht?

Eenmaal op Lombok aangekomen stappen we weer in een busje die ons naar de noordkust brengt. Vanaf hier is het nog een klein stukje varen met een klein bootje en dan zijn we er eindelijk… Gili Air!

Eerst maar eens een slaapplaats zoeken. Je zou denken dat we onderhand wel weten dat je in het hoogseizoen moet reserveren, zeker op zo’n klein eilandje. Maar nee hoor. Is er helaas weer niet van gekomen. Dus lopen we bungalow na bungalow af en overal is het antwoord hetzelfde… Vol!

We beginnen te denken dat we nu toch echt een nacht buiten zullen moeten doorbrengen, maar dan steekt ons geluk weer de kop op! Als we weer voorbij een paar erg leuke bungalows (die eerder vol waren) lopen vertelt de eigenaar ons dat er net iemand heeft afgebeld. Dus of we nog een kamer willen. Ja! Die willen we erg graag! We kunnen maar 4 nachten blijven maar dat is voorlopig genoeg.

De bungalow is uitstekend en we hebben een mooie tuin waar we vanuit onze hangmat op kunnen uitkijken. Het leven kan soms zo mooi zijn :)

07/08 – 19/08 Gili Air

Gili Air is het middel grootste eiland van de drie Gili eilanden en het dichtst bij Lombok. Je kunt er over het strand in ongeveer een uurtje omheen lopen (wat we dus ook meteen doen! ) Het eiland is verboden voor auto’s en brommers dus alles gaat te voet, met de fiets of paard en wagen. Zandpaadjes lopen kriskras over het eiland en één gaat helemaal rond langs de kust. Langs het strand zitten allemaal geweldige zaakjes waar je wat kunt eten of drinken. Iedere avond zijn er overal Bar-B-Q’s met verse vis! Hier kunnen we het wel een tijdje uithouden denk ik zo…

De mensen zijn ontzettend aardig en erg relax, het strand is top, de zee is koel, het eten heerlijk en de cocktails perfect gemixt. Meer heb je toch niet nodig! De dagen brengen we door met lekker luieren, zonnen, lezen, zwemmen, snorkelen, eten en drinken… Even helemaal tot rust komen hier voor de laatste loodjes van onze reis. Dit is GENIETEN!!!

Na een week op Gili Air besluiten we de rest van de tijd hier op Gili Meno door te brengen. Dit is het kleinste eilandje van de drie. Hoewel de stranden schitterend zijn is er voor de rest helemaal niks te doen. Het is gewoon té rustig. Met hangende pootjes melden we ons de volgende dag weer op Gili Air waar we weer van harte welkom zijn. We pikken de draad moeiteloos weer op en doen de rest van de week helemaal niks! Heerlijk :)

Sabrina heeft tijdens het snorkelen boven het rif een zeeschildpad gespot! Ze kon hem een tijdje langs het rif volgen. Echt een bijzondere ervaring :)

20/08 Gili Air – Kuta Bali

Aan al het goede komt een eind dus ook aan onze geweldige tijd op de Gili’s, We nemen weer afscheid van onze nieuwe vrienden en pakken de boot naar Lombok. Daar hobbelen we met een busje weer naar de zuidkust waar we op de ferry stappen naar Bali. Dan nog 2 uur in de bus en we zijn in Kuta.

Deze dag maakt voor ons duidelijk dat we er echt aan toe zijn om weer naar huis te komen. Normaal is een (oncomfortabele) reis van 9 uur van de ene plek naar de andere niet iets waar we moeite mee hebben, maar deze keer valt het ons best zwaar. Gelukkig was dit de laatste lange reisdag ( op de vlucht naar huis na dan )

Vanuit Kuta willen we weer naar ons vorige hostel in Legian, maar de taxi die we aanhouden wil ons niet brengen. “Too much traffic, find another taxi!” We hebben geen zin om te lopen dus boeken we een kamer in Kuta.

21/08 Kuta Bali

Na het ontbijt gaan we op souvenir jacht! Denken we tenminste… Na nog geen uurtje rondlopen zijn we het al zat! Opdringerige winkeliers en kitscherige souvenirs zijn alles wat we tegenkomen. Dus voor de mensen die een souvenirtje verwachten… helaas pindakaas! ;)

Vanmiddag nemen we een lekkere massage en dan gaan we ons klaar maken om Indonesië achter ons te laten. Morgen vliegen we naar Bangkok waar we de laatste dagen van onze reis zullen blijven.

Tot snel!

Enzo & Sabrina